#2 we

Oké, we vertellen het de burger niet, we gaan ermee in gesprek. Dat was althans de conclusie in onze vorige blog. Maar de vraag blijft staan: Hoe? Hoe gaan we het dan bespreken met de burger? Voordat we die vraag kunnen beantwoorden, pluizen we hem nog even verder uit. We? Wie is we?

Je zegt het zo makkelijk: WE. Zodra je het hebt over IK, sluipt de fatsoensjeuk binnen: IK? Dat is wel een erg egocentrische manier van formuleren. Dus het wordt WE. Dan ben ik het niet alleen, dan ben ik met meer. Dat klinkt beter. Maar wie is WE?

Breed speelveld
De gemeentes zijn de regisseurs van de energietransitie, is de gemeente dan We? Nee, want de gemeente bepaalt betrekkelijk weinig. De gemeente draait geen gaskranen dicht, verwijdert geen gas-infrastructuur en legt ook geen alternatieven aan. Dus die is het niet. Is het dan de netbeheerder? Dat kan, maar waarschijnlijk is het niet. Volgens geldende wetten mag die bovenstaande acties ook niet zomaar uitvoeren. Is het de leverancier van het mogelijke alternatief? Zeg maar de eigenaar van het warmtenet ofzo? Ook dat kan. Deze zou, mits voldaan aan van alles en nog wat, een netwerk kunnen aanleggen. Maar ook deze partij kan geen gaskranen sluiten en alternatieven opleggen.

Strategisch afzenderschap
We is dus een fictieve partij, die blijkbaar iets te melden heeft. We bestaat meestal uit een combinatie van bovengenoemde partijen, al dan niet aangevuld met corporaties als het om sociale huurwoningen gaat. Wie gaat communiceren over de energietransitie doet er dus goed aan om stil te staan bij het afzenderschap. Wie communiceert eigenlijk? Wanneer? En met wie? En hoe ziet dat er dan uit? Wanneer doen we het samen en wanneer juist niet? Strategische vragen waar strategische keuzes bij horen.

Bij het formuleren van de vragen en het uitwerken van de antwoorden, helpen we graag. We komen met plezier uitleggen hoe we dat doen. Wie in dit geval We is, vindt u op de pagina Over Ons.